ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΛΑΤΗ - ΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ ΤΟΝ ΓΙΟ ΤΗΣ ΧΗΡΑΣ

Εις τά Ευχάϊτα, στην πατρίδα του Αγίου Θεοδώρου, κάποτε επέδραμαν πειρατές Ιασμαηλίτες και αιχμαλώτησανε πολύ λαό. Μαζί με αυτούς και το μονάκριβο παιδί μιάς χήρας. Η χήρα έκλαιγε απαρηγόρητα και πήγαινε κάθε μέρα στον Ναό του Αγίου Θεοδώρου και τον παρακαλούσε:

-         Εγώ Άγιε μου Θεόδωρε, σε σένα το έταξα από την αρχή το παιδί μου. Κάθε χρόνο γιόρταζα στην μνήμη σου και έκανα λειτουργία να το προστατεύεις. Τώρα έμεινα έρημη και δεν έχω που να κλίνω το κεφάλι μου. Γι΄αυτό σε παρακαλώ, Άγιε μου Θεόδωρε, να μου το ελευθερώσεις. Θέλω να έχω και εγώ η δύστυχη μία παρηγοριά. Εσύ μπορείς να μου το κάνεις, γιατί μαρτύρησες για τον Δεσπότη Χριστό και ότι του ζητήσεις, σου το δίνει.

Κάθε μέρα και νύχτα προσευχότανε στον Άγιο Θεόδωρο η γυναίκα για πολύ καιρό, μέχρις ότου ήρθε η γιορτή του Αγίου. Τότε ήθελε να κάνει την λειτουργία του και να γιορτάσει τον Άγιο, όπως έκανε πάντοτε.

-         Αλλά πως να σε γιορτάσω με χαρά η κακόμοιρη, Άγιε μου Θεόδωρε, αφού δεν είναι εδώ και το παιδί μου;  Σε παρακαλώ Άγιε του Θεού, να μου το φέρεις . Εσύ άν θελήσεις, μπορείς.

Αυτά τα έλεγε στην εικόνα του Αγίου με κλάματα, συγχρόνως, την ώρα που έκανε την λειτουργία.

Ο Άγιος την άκουσε και έκανε αμέσως το θαύμα Του. Την ώρα που έψαλλαν, οι ιερείς και ο λαός, βλέπουν αίφνης το παιδί να παρουσιάζεται στο μέσον του Ναού καβάλα σε άσπρο άλογο!

Το έφερε ο Άγιος Θεόδωρος!! Οι πιστοί ακούσανε και τον κρότο των ποδιών του αλόγου. Ο δε γιός της χήρας τους διηγήθηκε τότε, πως ο Άγιος τον άρπαξε μέσα από τους Αγαρηνούς και τον έφερε. Ποιός μπορεί να περιγράψει την χαρά της Μάνας εκείνης , αλλά και όλου του εκκλησιάσματος. Όλοι τότε δοξολογούσανε τον Θεόν και τον Μεγαλομάρτυρα Θεόδωρο.

Είθε η Χάρη Του να μας προστατεύει όλους μας.